Hoe het begon

Deze pagina werd geschreven ter gelegenheid van het 10 jarig bestaan van de vzw Caprioolkinderen. 

Beroepshalve zijn wij actief in de financiële dienstverlening, namelijk verzekeringen, successieplanning, beleggingen en leningen. Wij proberen in te staan voor de financiële bescherming van onze klanten.

En dit in de particuliere, kmo en de sociale sector. En dit reeds sinds 1962. www.denilverzekeringen.be. 
Van bij aanvang loopt het sociaal engagement als een rode draad door ons bedrijf. Doorheen de jaren werden heel wat acties opgezet zowel voor binnen als voor buitenlandse projecten.

In 2002 vierden wij 40 jaar onafhankelijke dienstverlening. Ter gelegenheid van deze viering namen wij initiatief voor het opstarten van een benefiet (gedurende drie opeenvolgende jaren) ten voordele van de bouw van een nieuwe jeugdhuis Nijdrop (http://www.nijdrop.be). Dit was ons engagement voor de jeugd van bij ons.

Verder wilden wij ons ook engageren ten opzichte van kinderen in de derde wereld, het werd het project Caprioolkinderen.

Vanuit ons bedrijf dragen wij alle werkingskosten van dit project en zorgen voor de nodige mankracht , samen met vele vrijwilligers. Zo kan iedere euro die wij inzamelen in ons project besteed worden.

Wij zijn er dan ook van overtuigd dat sociaal ondernemen perfect mogelijk is.

Eddy De Nil

OVERZICHT 10 JAAR CAPRIOOLKINDEREN

° 350 kinderen kregen vorming en opleiding

Rioolkinderen

Sinds 2002 volgden ongeveer 350 kinderen   een opleiding, hout –en metaalbewerking, kapper en computerles.   

10 jaar - 007
10 jaar - 008

Meer dan 260 hebben sindsdien een volwaardige job gevonden in de bouwsector, zijn uitbater van boekenwinkeltje, meubelmaker, politieagent enz .

° we bouwden 40 toilet-blokken

Veel ziektes en sterfgevallen  kunnen worden voorkomen als er betere hygiëne zou zijn in de sloppenwijken. De overheid organiseert jaarlijks de “was je handen-dag” – maar dat is niet eenvoudig als je in een wijk woont, waar geen stromend water is en waar het toilet een bepaalde hoek in een sloppenwijk is. 

Om de hygiëne te verbeteren bouwen we toiletten in de sloppenwijken. De deelgemeente wijst aan wat de meest erbarmelijke plaatsen zijn en welke families geholpen moeten worden. De broeders gaan dan aan de slag – samen met de plaatselijke bevolking. Eerst wordt de plek afgegraven die nu dienst doet als toilet en vervolgens wordt er een diepe kuil gegraven (3x3x3 meter), die geleegd kan worden. Daarop worden de toiletten gemaakt. Meestal 3 of 4.

Geen zittoiletten, maar gaten in de grond. Geen stromend water maar een ton met water er naast zodat het toilet schoongehouden kan worden. De toiletten gaan op slot en de families die gebruik kunnen maken van de toiletgroep krijgen een sleutel. Eén familie wordt verantwoordelijk gemaakt voor het toiletgebouw. 
Gemiddeld maken zo’n 150 mensen gebruik van een toiletgroep. Zeer basaal – maar ook zeer essentieel.

Ook hier voor geldt: meer geld – betekent meer toiletten en minder ziekten.

Helaas zijn de prijzen van de bouwmaterialen in Ethiopië hoog en ook het ophalen en storten van de vervuilde grond is prijzig. Het bouwen van toiletten is dus niet goedkoop – gemiddeld 2000 euro per toiletgroep