In 2002 was ik voor het eerst in Ethiopië. Een prachtig land met prachtige mensen. Ondanks veel ellende zijn het ‘Fiere mensen’.
Ik herinner mij, alsof het gisteren was, een nacht dat ik de slaap niet kon vatten.
Ik ben die nacht, samen met broeder Isayas, de sloppenwijken ingetrokken.
Het leek alsof ik regelrecht de hel inliep.
Het liefst wil je dan ook weglopen, vergeten wat je ziet, wat je voelt, alles weg-zappen en… maar dat kon ik niet.
Sinds die nacht is het een deel van mijn leven, elke dag opnieuw.
Solidariteit is altijd al belangrijk geweest in mijn leven.
Niet dat ik zoveel speciaals doe, ik probeer enkel een deeltje te delen van onze welstand.
Gewoon een stukje afstaan van wat wij te veel hebben.
Mijn visie is, kansen creëren om kinderen en studenten opleidingen te laten volgen. Hen een start bieden om hun eigen leven in handen te nemen en niet steeds af te hangen van…
Nu, meer dan 15 jaar later, mag ik fier zijn met wat we hebben bereikt.
De afgelopen15 jaar hebben we ongeveer 400 jonge mensen bijgestaan in hun hogere studies en universitaire opleidingen. Deze mensen kunnen nu een meerwaarde zijn in de verdere ontwikkeling in hun land.
Ook mochten we een paar 1000 straat- en weeskinderen helpen via circusscholen, opvanghuizen, straatscholen, opleidingscentra om zo hun leven op de rails te krijgen. Met onze kinderdagverblijven geven we alleenstaande moeders de kans om uit werken te gaan werken en zo hun gezin te kunnen onderhouden.
In Kenia (vroeger vzw Itenia) begeleiden een weeshuis, een dovenschool en is er het Kobil Home voor kinderen met een beperking.
Sinds kort zijn we gestart met een uitgebreide boerderij in Ethiopië en een kleinschalige in Kenia.
Een win-win situatie.
Met onze acties wisten we hier vele vrijwilligers te motiveren. Via de scholen bereiken we de jonge mensen…want zij zijn het die een vervolg aan dit alles kunnen breien om de balans een klein beetje in evenwicht te brengen.
En ja, de grootste supporters zijn mijn eigen kinderen die zelf al verschillende keren mochten vrijwilligerswerk doen in Ethiopië.
Eddy De Nil
Alle werkingskosten worden gedragen verzekeringskantoor www.denilverzekeringen.be, zodat elke gift of inspanning integraal en rechtstreeks benut wordt aan de projecten van Vzw Caprioolkinderen in Ethiopië en Kenia.
Onze Peters en meter…
Sinds 2002 zijn we met veel vrijwilligers in de weer om de nodige fondsen te werven voor onze solidariteitsacties. We hebben al tientallen acties gedaan met héél véél enthousiasme. Hoe kan het als je gedragen wordt door zoveel vrijwilligers en het belangeloos engagement van Gunther en Stijn.
Wij kunnen alleen maar zeggen: “dank u wel” vrienden vrijwilligers, dank u wel sponsors, dank u wel vrienden Gunther, Stijn en Aagje. Zonder jullie allemaal zou dit onmogelijk zijn.
Eddy De Nil
Door Caprioolkinderen te leren kennen in 2004, heb ik mogen ervaren hoe het voelt om eens iets voor een ander te doen, een ander die het méér dan nodig heeft.
Je huis is een riool en als die vol met water (en de rest) loopt, moet je onder een plastiekzeil langs de kant van de weg. Je eet ‘letterlijk’ wat een ander weggooit. Je bent ‘een kind’ zonder uitweg of toekomst. Enkel overleven is de boodschap.
Samen met vele vrijwilligers en financiële sympathisanten slagen Eddy en Verzekeringen De Nil erin om via VZW Caprioolkinderen een leven met hoop en toekomst te geven aan deze rioolkinderen.
Voordien leek hun leven uitzichtloos.
Het is voor mij méér dan een eer om samen met Stijn Coninx, als peter van VZW Caprioolkinderen, hier een rol in te mogen hebben.
Gunther Verspecht (Stash)
Bij miserie heeft niemand gelijk, en je kan er niets mee winnen : je moet er iets aan doen.
Dit was de kerngedachte van één van mijn films ” Daens “.
Proberen recht voor de raap te zijn, én consequent, wanneer je weet dat anderen het veel minder hebben dan jezelf.
Eddy De Nil zet zich al jaren met hart en ziel in voor de CAPRIOOLkinderen.
Gunther Verspecht heeft zijn hart en prachtige stem verloren aan dit mooi en nobel project en brengt regelmatig muziek in het leven van deze kinderen.
Stijn Coninx
Ik leerde Eddy kennen via Antje, zijn nichtje waarmee ik jarenlang in de topsportschool heb geturnd.
Hij vertelde me over ‘Caprioolkinderen’ en dit leek me meteen een zeer mooi project.
Omdat ik zelf ben geadopteerd vanuit Brazilië besef ik zeer goed dat ik veel meer kansen heb gekregen in vergelijking met sommige kinderen die in Brazilië moesten blijven en vaak een uitzichtloze toekomst tegemoet gingen.
Toen Eddy me vroeg om me te engageren voor Caprioolkinderen, heb ik dan ook geen seconde getwijfeld.
Ik ben zelf 2 keer naar Addis Abeba geweest, om mijn 5 Ethiopische adoptiezusjes te halen en heb daar zeer veel ellende gezien.
Het gezicht van mensen vol vliegen, kinderen op drukke straten met hun benen op de rijweg, uitgemergelde babytjes met dikke buikjes, mama’s die bedelen, mannen die hopeloos voor zich uit zitten te staren…Ethiopië kan nog zoveel hulp gebruiken, en als ik daar een klein beetje bij kan helpen, doe ik dat met veel liefde.
Aagje Vanwalleghem