De groep van 26 rioolkinderen is verhuisd naar een groter huis met wat meer ruimte.
De beloofde bouwwerken door de eigenaar waren natuurlijk nog niet klaar, maar al wel gestart en dat is hier al veel. We werden opnieuw hartelijk verwelkomd voor een openingsceremonie.

Indrukwekkend hoe zij met de grootste fierheid demonstreerden wat ze allemaal al kunnen. Iedereen had nu schoenen en fatsoenlijke kleren aan… plezant.

Ik had nog een heel koffer vol met circusmateriaal bij, zelfs een circusfiets, je kan je inbeelden hoe hun oogjes blonken. Tijdens onze vergadering bleek overduidelijk dat alles in het goede spoor zit en dat de motivatie van onze kinderen steeds groter wordt.
Gelukkig hebben we daar een heel goed team met veel inzet maar ook met warmte en mildheid naar de kinderen toe. Dinsdag zijn we teruggegaan om te zien hoe de namiddag verloopt. De groep is ingedeeld in drie niveaus.
Sommigen moeten we leren lezen en schrijven, anderen staan al wat verder, een derde groep leert zelf Engels en dat allemaal tegelijkertijd.

Onvoorstelbaar hoe ernstig ze dit nemen.

Zondagnamiddag stonden er aan het huis van de broeders 7 rioolkinderen van de andere kant van de stad, die kwamen smeken om ook aan te sluiten bij het Andinet project. We hebben hen beloofd vanaf juli contact met hen op te nemen. Vanaf dan zullen we ze dagelijks brood geven en stap voor stap voorbereiden op hun komst naar ons project. Aan kandidaten zal het zeker niet ontbreken.